kendini kandırmak

olmayacağını bildiğin bir şey için, belki de bir gün olur diye beklemek. çaresizlik sadece, başka da bir şey değil.

kendine yalan söylemek,kendine ihanet etmek,benliği olmayacak vaadlerle avutmak.

çok sık yaptığımız birşeydir..
ayaklarımız ne kadar sağlam bassa da yere, aynı derecede bağımlıyızdır bu relatif döngüye..
ve de her relatif döngü beraberinde şüphe,umut,sevinç ve hüzün getirir.
arkamıza dönüp baktığımızdaysa o kadar çok kandırmışızdır ki kendimizi.
düşünün!renkler ne kadar yalansızdır..mavi..yeşil..
ama onlar bile bir göz yanılgısıdır..

(bkz: 1 nisan da kendine $aka yapmak)

(bkz: tecahül-i arif)

(bkz: kandırma kendini)

(bkz: kendine gaz vermek)

" bir yağmur birikintisinin başına toplanmış pollyanna okuyordu pelikanlar... "

(bkz: savunma mekanizmaları)